#7 Smak dzieciństwa
Cześć wszystkim! Dzieciństwo? Pewnie każdemu z Was gdy słyszy te słowo przychodzą różne myśli w głowie ,czasem dobre a czasami złe. Dzisiaj chciałabym poruszyć temat dzieciństwa,jak to było kiedyś,kiedy nie każdy miał jeszcze telefon,tableta,telewizor,jak się wtedy żyło? Było aż tak bardzo źle,jak wyglądało moje dzieciństwo?
A Wy jak wspominacie dzieciństwo? Co myślicie o tym małym eksperymencie,jakie macie zdanie na ten temat? Wszystko piszcie w komentarzach:) Do następnego razu :* Buziaki :)
Moje dzieciństwo
Moje dzieciństwo wspominam bardzo dobrze. Przez 9 lat mojego życia byłam jedynaczką,później pojawiła się moja siostra. Wcześniejszy etap dzieciństwa był okresem zabawy,radości,szczęścia. Nie przypominam sobie abym zamartwiała się swoimi problemami,bo wtedy ich tak na prawdę nie było. Były sytuacje w których pewnie każde dziecko było złe,wściekłe na swoich rodziców,dziadków,ale wtedy te sprawy to były błahostki jak np. ukochany rodzic lub babcia nie chcą nam kupić zabawki,bo mamy ich już za dużo :) Dzieciństwo to czas przede wszystkim zabawy,poznania tego prawdziwego świata w którym teraz żyję i pewnie większość z Was. Każda sytuacja w dzieciństwie na pewno nauczyła was jak postępować w wielu sytuacjach,z jakimi ludźmi powinniśmy się zadawać,a jakich unikać. Moi rodzice i dziadkowie wychowali mnie bardzo dobrze i jestem za to im ogromnie wdzięczna. Dali mi wszystko czego wtedy potrzebowałam,jedzenie,ciuchy,zabawki,bezgraniczną miłość,które pragnie każdego dziecko,nie zależnie chyba od wieku. Dzieciństwo to również dla mnie takie oderwanie się od tego co jest tu i teraz,przeglądając teraz stare zdjęcie przychodziło mi wiele myśli przez głowę,wspomnienia,których nie idzie zapomnieć, to na zawsze zostanie w moim sercu. Teraz na dole możecie zobaczyć szczęśliwe,spełnione dziecko :D
Oczywiście zdjęć z dzieciństwa mam mnóstwo,ale wybrałam tylko niektóre,tak dla osłody ;)
Moje lęki w okresie dzieciństwa
W dzieciństwie bałam się wielu rzeczy.Byłam bardzo płochliwym dzieckiem. Oto moje najdziwniejsze lęki :
- Bałam się starych,wysokich butów mojego dziadka
- własnego cienia :O
- samolotów i innych pojazdów latających
- Traktora mojego dziadka
To chyba takie najdziwniejsze lęki które miałam,natomiast znalazło by się ich o wiele wiele więcej :)
Dało żyć się bez telefonu,telewizora?
Oczywiście,że tak! Swój pierwszy telefon miałam gdy skończyłam 10 lat. Według mnie teraz świat troszeczkę szaleje na punkcie coraz to nowszych gadżetów. Kiedyś ich w ogóle nie było i ludzie byli szczęśliwi,więcej czasu spędzali ze sobą rozmawiając twarzą w twarz niż wgapieni w ekran komputera bądź telefonu wysyłając SMS lub wiadomości na Facebooku. Polecam czasem zrobić sobie taki eksperyment , trzy,cztery dni bez telefonu. Spotkaj się z przyjaciółkom,rodzinom poświęć inaczej swój cenny czas :)!
Jak jest teraz,kiedy stałam się nastolatką?
Wiadomo lata lecą i to bardzo szybko,jesteśmy już coraz doroślejsi i poważniejsi. Teraz mam za niedługo 17 lat,patrząc na te wszystkie zdjęcia u góry nie umiem w to uwierzyć,że tak bardzo się zmieniłam,tak wiele już przeżyłam a ile jeszcze mam do przeżycia! ;)
Jestem szczęśliwą nastolatką,która wiadomo ma problemy,kłopoty z którymi radzę sobie czasem lepiej a czasem gorzej. Mam wspaniałą,kochającą rodzinę,przyjaciół na których wiem,że mogę liczyć :) Siostrę,która na prawdę jest czasem bardzo wkurzająca,ale co to by było za rodzeństwo,które ciągle by się kochało i żyło w zgodzie? Chyba takiego nie ma :) Dlatego z czystym sumieniem na sercu mam nadzieję,że moje dalsze życie będzie jeszcze lepsze i owocniejsze :)
Jestem szczęśliwą nastolatką,która wiadomo ma problemy,kłopoty z którymi radzę sobie czasem lepiej a czasem gorzej. Mam wspaniałą,kochającą rodzinę,przyjaciół na których wiem,że mogę liczyć :) Siostrę,która na prawdę jest czasem bardzo wkurzająca,ale co to by było za rodzeństwo,które ciągle by się kochało i żyło w zgodzie? Chyba takiego nie ma :) Dlatego z czystym sumieniem na sercu mam nadzieję,że moje dalsze życie będzie jeszcze lepsze i owocniejsze :)
A Wy jak wspominacie dzieciństwo? Co myślicie o tym małym eksperymencie,jakie macie zdanie na ten temat? Wszystko piszcie w komentarzach:) Do następnego razu :* Buziaki :)
Ja swoje dzieciństwo wspominam nawet dobrze. Chociaż przyznaje że przez pewne sytuacje musiałem szybko dorosnąć. Moimi lękami były psy, oraz również samoloty (pamiętam jak jakiś helikopter latał obok mojego domu i był taki duży i do dzisiaj nie wiem o co chodziło...)
OdpowiedzUsuńŚwietny post!
http://tutajjestem-lekkomyslny.blogspot.com/
ojj,to nie jestem sama z tymi dziwnymi lękami :D
UsuńBardzo dziękuję! Pozdrawiam ;)
Również swoje dzieciństwo wspominam bardzo dobrze :)
OdpowiedzUsuńPiękne czasy <3
Bardzo się cieszę,że miałaś udane dzieciństwo tak samo jak ja :)
UsuńMiłego wieczorku :*
Ja bym chętnie wróciła do czasów dzieciństwa! Cudnie mieć wspomnienia :)
OdpowiedzUsuńTak,wspomnienia a szczególnie te dobre to najlepsze co może być i warto je mieć :)
UsuńCzasami chciałabym wrócić do czasów dzieciństwa. Nie martwić się niczym i mieć na wszystko "wywalone" :D
OdpowiedzUsuńSwoje dzieciństwo wspominam bardzo dobrze. Ciesze się, że większość czasu spędzałam na dworze bawiąc się a nie oglądając świecące sie pudełko :D Mogę powiedzieć, że ten okres wykorzystałam w 100%.
Oj ja też czasami chciałabym wrócić do okresu dzieciństwa i też niczym się nie przejmować,ale trzeba się cieszyć tym co jest tu i teraz :)
UsuńJa z czasów dzieciństwa mam same cudowne chwile.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam i zapraszam do siebie!
http://wiktoria7olczak.blogspot.com
Pozdrawiam i na pewno wpadnę ;) :*
UsuńJa zawsze się bałam koni . Mój dziadek miał 5 koni a ja tylko raz w życiu jechałam i to na kucyku bo zawsze się panicznie bałam :)
OdpowiedzUsuńOoo :D To ja do teraz mam w sumie lęk przed końmi,nie za bardzo je lubię :D
UsuńDość dobrze wspominam moje dzieciństwo, ciągła jazda na koniach, zabawa na dworze no i to życie bez telefonu. Tak samo jak Ty dostałam późno telefon, dopiero w 5-6 klasie. I też miałam jakieś dziwne lęki - ciągle myłam ręce bo bałam się bakterii a potem musiałam smarować specjalną maścią bo mi skóra schodziła haha :D Słodkie fotki dodałaś ;)
OdpowiedzUsuńMogłabyś poklikać w linki u mnie w najnowszym poście? Byłabym wdzięczna :D
Dla mnie to było lepsze dostać później telefon i tak samo więcej czasu spędzać na dworze ;) Dziękuję bardzo i zaglądnę do Ciebie :*
Usuńnie wiem, czemu, ale zachciało mi się płakać hah :) cudowny post ♥
OdpowiedzUsuńwww.blog017.blogspot.com
Nawet nie wiesz jak mi miło,bardzo dziękuję ♥
UsuńPozdrawiam :*
Ale fajny post :) ja się bałam koników polnych :D i wiesz co? nadal się boje :O
OdpowiedzUsuńgrlfashion.blogspot.com
Zapraszam;* odwdzięczam się za każdą obserwację ;*
Czasami jakieś lęki z dzieciństwa nam zostają i to jest normalne według mnie :) Bardzo dziękuję,pozdrawiam :)
UsuńCiekawy pomysł na posta :) Ja swoje dzieciństwo dobrze wspominam :)
OdpowiedzUsuńBardzo dziękuję, miło mi :*
UsuńPamiętam, jak byłam mała uwielbiałam jeździć nad jezioro, mimo iż nie umiałam pływać :D
OdpowiedzUsuńA bałam się wysokości i mam to do dziś :D
Zapraszam do mnie :)
Każdy ma jakieś lęki,ja wysokości akurat nigdy się nie bałam i zawsze lubiłam chodzić na parki linowe i tak jest do dzisiaj ;)
UsuńPozdrawiam :*
Dzieciństwo było wspaniałe ! Poobijane kolana, ale uśmiech na twarzy ! Też przez 9 lat byłam jedynaczką ;) Tylko ja dostałam w prezencie brata :D I nie sprawdzało się co się dzieje na facebooku, tylko biegało się między domami z przyjaciółmi ! :D
OdpowiedzUsuńns-w-zwierciadle.blogspot.com
W dzieciństwie to było właśnie fajne,mimo że bolały Cię poobijane łokcie czy kolana to nadal miałaś uśmiech na twarzy :) Oo no to podobnie do mnie :D
UsuńFajny wpis, ja moje dzieciństwo wspominam nawet dobrze. chce aby moje dziecko miało dużo lepsze ode mnie. Pozdrawiam
OdpowiedzUsuńBardzo dziękuję,pozdrawiam :)
UsuńJak ja zaczynałam szkołę podstawową to nie było czasu, żeby obejrzeć chociaż jedną bajkę w telewizji. Najgorszą porą dnia był czas, kiedy na dworze zapalały się latarnie i trzeba było wracać do domu :D Ja swoje dzieciństwo wspominam naprawdę dobrze - dużo czasu w wakacje spędzałam na wsi, a teraz dzieci nawet nie wiedzą co to jest prawdziwa zabawa przy zbieraniu jajek, czy wojna na sianie ;)
OdpowiedzUsuńMÓJ BLOG
MÓJ KANAŁ NA YT
Dokładnie,dzieci tego nie znają a nawet jak jadą na wieś to zajmują się zupełnie innymi rzeczami,które robią też w domu czyli siedzenie przez tv,telefonem.Świat ciągle się zmienia ale widać,że właśnie ta technologia go trochę przytłacza ;/
UsuńPozdrawiam :*
Świetny Blog <33
OdpowiedzUsuńCoś czuję, że będę wpadała tu częściej <33
Co powiesz na wspólną obs ? :)
http://believeinhimselfx33.blogspot.com/
Bardzo dziękuję,miło :)
UsuńJa już dawno obserwuje,miłego weekendu ♥
Ja moje dzieciństwo też wspominam jako taki beztroski czas, bez problemów i zmartwień.
OdpowiedzUsuńSzczerze mówiąc strasznie mi tego brakuje. Teraz wszyscy jakoś giniemy w wirze obowiązków- szkoła, praca. Gonimy za pieniędzmi, bo za coś trzeba żyć i zatracamy powoli swoje wewnętrzne dziecko. Naprawdę dużo bym dała, aby wrócić do wieku 8 lat.
http://roksanaphotoechelon.blogspot.com/
Niestety,taka właśnie jest prawda :) Też bardzo chciałabym się przenieść czasami do czasów właśnie takiego beztroskiego życia.
UsuńJa się bałam pająków i "duchów" hahah ale z czasem mi to przeszło. Mam wrażenie ,że Cię gdzieś widziałam ;D
OdpowiedzUsuńObserwuje- Czekam na kolejne posty !!!
Zapraszam do mnie -klik
♥
Ooo ;o a nie przypominasz sobie gdzie ? :)
UsuńBardzo dziękuję! Kolejny post pojawi się jutro :*
Ja zawsze kiedy oglądam moje zdjęcia z dzieciństwa płacze i wspominam jak to było kiedys super! Śliczne zdjecia ;)
OdpowiedzUsuńMÓJ BLOG - KLIIK
Wspomnienia są czymś wspaniałym,taka cząstka,która zawsze zostanie w naszej pamięci i w naszych sercach :)
UsuńDziękuję:*
Super blog i obserwuje oczywiście! :)
OdpowiedzUsuńCudowne zdjęcia ;*
Bardzo dziękuję,miłego weekendu :*
UsuńŚwietny post! także lubię wspominać ze zdjęć dzieciństwo i mimo braku kompa, telefonu czy miliona kanałów w tv nie było nudy! nie to co teraz... A sukienka szara z kokardą jest świetna od razu wpadła mi w oko - śliczna jest :)
OdpowiedzUsuńDokładnie,każdy umiał znaleźć zajęcie dla siebie,więcej czasu spędzało się na świeżym powietrzu w gronie rówieśniczym,a nie to co Teraz,masz rację ;)
UsuńBardzo dziękuję,miło mi ♥
Ale się zmieniłaś! :) Super, że opisałaś swoje dzieciństwo, to był świetny i oryginalny pomysł na post. Mała wskazówka - używaj spacji po zastosowaniu przecinka. :) Zapraszam do mnie KLIK
OdpowiedzUsuńDziękuję za radę :* Pozdrawiam :)
Usuńsuper wspomnienia ;-)
OdpowiedzUsuńNajlepsze wspomnienia :)
UsuńStrasznie miło mi się czytało ten post :)
OdpowiedzUsuńAż sama sobie zaczęłam przypominać moje lęki/wspomnienia z dzieciństwa
A zdjęcia - super pamiątki :)
>> VANILLIA96.BLOGSPOT.COM <<
Dziękuję , strasznie mi miło! Miłej niedzieli ♥
UsuńJa w dzieciństwie szalałam na punkcie traktorów! Zażyczyłam sobie nawet zabawkowy traktorek z przyczepą na Gwiazdkę (i dostałam go) :D
OdpowiedzUsuńpaulan-official-blog.blogspot.com/
Ohoho :D No to przeciwieństwo mnie :)
UsuńAle super post :) wróciłabym do czasów dzieciństwa :)
OdpowiedzUsuńDziękuję , chyba połowa społeczeństwa chciałaby do tych czasów wrócić :)
UsuńCzasy gdy telefon i komputer z internetem były rzadkością wspominam z uśmiechem. Czasem mam wrażenie, że teraz liczy się tylko najnowszy telefon, a znajomi odzywają się wyłącznie przez facebooka, zamiast znaleźć czas na zwyczajne rozmowy jak kiedyś.
OdpowiedzUsuńFajny pomysł na post:)
Bardzo dziękuję ♥
UsuńMoje dzieciństwo wspominam bardzo miło. Życie bez komórek i komputerów było świetne , wszyscy biegali za piłką lub bawili się w chowanego. Telewizor odpalało się wieczorem na wieczorynke ewentualnie na bajki rano .Ja bałam się ciemności ale tylko wtedy gdy obudziłam się w nocy , nawet do teraz mi to zostało w małym stopniu .
OdpowiedzUsuńDokładnie , kiedyś wszystko było inne , a wieczorynka wieczorem była obowiązkowa , a teraz to nawet nie lecą żadne bajki , a jak lecą to zazwyczaj ich treść i sens są głupie :)
UsuńCieszę się, że wychowywałam się na podwórku a nie przed telefonem czy komputerem jak dzieci w dzisiejszych czasach. To przykre widząc dzieciaki z telefonem większym niż ich rączka czy nawet głowa. W sumie to chore. Nie rozumiem czasem ich rodziców. Mam nadzieje, że moje dziecko nie będzie się wychowywać w taki sposób :) nenxa.blogspot.com
OdpowiedzUsuńTeż mam nadzieję , że będę wstanie zapobiec temu gdy sama będę miała dziecko , bo też wolę żeby wychowywało się jednak bez tych wszystkich urządzeń :)
UsuńHaha jak miałam 10 lat to jeszcze nie ogarniałam co to telefon w ogóle :D Ja jestem 96. Dzieciństwo to były zdarte kolana i bieganie po sąsiedztwie ze znajomymi aż do zmroku. Pięknie było i bardzo za tym tęsknię. A na jednym ze zdjęć widzę cię przed zamkiem Pszczyńskim. Jesteś z okolic Pszczyny? Napisz u mnie bo jak odpiszesz mi tu to nie będę widzieć :)
OdpowiedzUsuńZapraszam! www.zuzu-zuzannaxx.blogspot.com
Napisałam :) pozdrawiam ♥
UsuńBardzo ciekawy post, zmieniłaś się sporo :)
OdpowiedzUsuńZapraszam-Mój blog
Odwdzięczam się za każdą obserwacje :)
Bardzo dziękuję ♥
UsuńNp.jak sie mnie porowna do zdjec to normalnie nie ja,nowe wlosy okulary u ciebie tez wielka zmiana :)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam DARRISKA
oo tak sama widzę u siebie zmiany , też kiedyś nosiłam okularki i aparat na zęby :D
Usuńładne zdjęcia :) www.aleksandraciszewska.blogspot.com
OdpowiedzUsuńBardzo dziękuję ♥
OdpowiedzUsuń